Monsterproject van monumentaal formaat!

Dit project is het grootste dat ik ooit realiseerde. De reeks van 150 doeken transformeren een locatie tot een pelgrimsroute, een gebedswandeling, een plek van verstilling.

De installatie beslaat een lengte van zo’n 300 meter, waarbij het laatste deel eindigt in een spiraalvorm. Loop naar binnen, en kom tot de kern. Daar waar een uitnodiging wacht.

Tijdens het maakproces werk ik met een druktechniek waarmee ik lijnen snijd uit hout. Tussendoor rol ik de plaat in met inkt en maak ik een afdruk. Dit maakproces is onomkeerbaar doordat het materiaal steeds meer verdwijnt. Uiteindelijk blijft een kernbeeld over, te ontdekken in de diepste kern van de installatie.

Volg het maakproces via Instagram of Facebook

Met dit project onderzoek ik de menselijke invloed en kwetsbaarheid in metaforen van water en dorst. Onze omgang met water, en onze afhankelijkheid van water. Onze dorst en verlangens naar- en hoop op zuiver water. In het licht van de schepping en de menselijke ziel, en de actuele maatschappelijke thema’s zoals klimaat en duurzaamheid.

De installatie nodigt uit tot persoonlijke reflectie, over hoe je omgaat met water en wat je afhankelijkheid van water is. Waar vloeien mijn tranen? Waar heb ik dorst naar, wat is mijn dorst? Waar vind ik zuiver water, een zuivere bron? Laat in de kern van de installatie je dorst, je schreeuw om water achter bij de bron.